De korenmolen van Windeweer was een achtkante met dakleer gedekte molen op een stenen onderstuk en een met dakleer gedekte kap. Beide roeden waren voorzien van zelfzwichting. Hij is gebouwd in 1854 voor J.L. Ensing, ter vervanging van diens op 16 december 1853 afgebrande molen uit 1836. In 1878 heeft men de stelling ongeveer één meter laten zakken, de vlucht werd verlengd en de molen werd tot pelmolen ingericht. In de periode 1914-1918 heeft molenmaker Streuper een ijzeren as gestoken van het fabrikaat Gieterij Nering Bögel te Deventer, zonder nummer en volgens model van Ten Zijthoff. Sinds die tijd is er een elektromotor van 15 pk als hulpkracht aanwezig (beneden in de molen). In 1931 kreeg de molen een nieuwe ijzeren roede, Pot no.2679, aangebracht door molenmaker Streuper. Sinds 1939 lag het windbedrijf stil.

Eigenaars zijn geweest: Jan Lubberts Ensing; sinds 1875 J. Oldenziel; wed. J. Oldenziel; G. Oldenziel (commissionair), L. Oldenziel en zuster (ongedeelde boedel). De molen is afgebroken in december 1956 - januari 1957 en aangekocht door molenmaker Medendorp. De sloopvergunning dateert van 1 juni 1955. Na de afbraak ging de binnenroede naar de Binnenmolen te Rhenen.

Standplaats: in het midden van het dorp aan de westzijde van het diep, stadsgrond no.50. Coördinaten: 248,25#570,15.