Deze koren- en pelmolen (van 1854 tot 1970 tevens oliemolen) was een achtkante, met dakleer gedekte stellingmolen op een wit stenen tussen- en onderstuk en met een met dakleer gedekte kap. Beide roeden waren voorzien van zelfzwichting.

De molen is gebouwd in 1851 door H. Westerling, de vergunning is van 6 mei 1851. Eigenaars zijn geweest: H.W. Dijkhuis - hij bracht de olieslag aan; vóór 1870 L.P. van Herpingen - het olieslag werd toen niet meer gebruikt; Johs. Edens onder andere in 1896 en 1901; T. Edens; sinds 1925 Hendrik Luth. In 1925 was er een elektromotor van 12,5 pk als hulpkracht aanwezig. In 1942 kreeg de molen een nieuwe as en een nieuwe ijzeren roede, het herstel was door H. Wiertsema begroot op f.6000.

Op 22 maart 1944 is een stuk van houten roede gebroken, daarbij werd de stelling deels vernield, waarna nog één Pot-roede resteerde. In 1949 is de molen afgebroken, nadat een sloopvergunning op 19 augustus 1948 was verleend.

Standplaats: in het midden van het dorp ten noorden van de kerk aan de Oude Weg of Lage Weg. Coördinaten: 258,31#573,65.