Deze door Wagemaker gebouwde weidemolen had o.a. een bovenas met kogellagers, een door middel van remkleppen zelfzwichtend wieksysteem en een kruiwerk op rollen. Op 2 juli 1947 werd de molen in dienst gesteld in het bijzijn van veel prominenten, molendeskundigen, autoriteiten en de pers. De molen kreeg een maalvaardige functie naast papiermolen de Schoolmeester te Westzaan.
Tot eind zestiger jaren was het molentje in bedrijf, toen raakte het buiten bedrijf en sloeg het verval toe. Nog net op tijd redde Jacob Kaal, molenaar van oliemolen de Zoeker, de restanten van de weidemolen en restaureerde deze tot een maalvaardige traditionele weidemolen. Hij plaatste de weidemolen in 1966 naast molen de Zoeker en bemaalde hier wederom een laaggelegen stuk land met als werktuig een roerom. Lang heeft hij hier niet gestaan want twee jaar later in 1968 werd de Zoeker wegens oprukkende bebouwing verplaatst naar de Zaanse Schans. De weidemolen verhuisde mee maar werd niet opgebouwd en werd opgeslagen in de molen.
Instructeur en molenaar Bernard Dijk kwam met molenaarsleerlingen geregeld op de Zaanse Schans en wist van de opgeslagen weidemolen. Hij kocht deze voor 250 gulden. Zijn vrouw Riek zou gezegd hebben: “wij gaan toch niet met vakantie, besteed ons vakantiegeld daar maar aan”. Bernard verplaatste met hulp van enkele andere molenliefhebbers de weidemolen, in het Volkswagenbusje waarin vaker excursies van de Vereniging Vrienden van de Groninger Molens werden gereden, naar Den Ham, waar deze in 1972 een plaats kreeg naast poldermolen De Eolus.
De complete molen is in een storm in 1987 omgewaaid. De klap werd opgevangen door de windvaan en de roeden, waarbij de schade gelukkig beperkt bleef tot enkel wat kapotte heklatten! Bernard heeft de weidemolen een aantal keer opgeknapt. De huidige roeden zijn door Dijk gemaakt in 1994. Door gezondheidsredenen werd het voor Bernard steeds lastiger de weidemolen in goede staat van onderhoud te houden. Bernard overleed in juni 2001. De weidemolen die toen al aan restauratie toe was werd door Bernard zijn vrouw Riek geschonken aan Henk Berends, molenaar van poldermolen de Eendracht in Sebaldeburen, waar de weidemolen veilig werd opgeborgen. Een plan voor herbouw is er altijd geweest maar het kwam er gewoon niet van.
In het voorjaar van 2022 schonk Henk Berends de weidemolen aan Rob Hoving, molenmaker en de huidige molenaar van De Eolus. De molen werd door Rob flink onder handen genomen en onderging een forse restauratie van bijna drie jaar! Uitgangspunt bij de restauratie was het zoveel mogelijk behouden en hergebruiken van historische onderdelen. Gelukkig was veel nog herbruikbaar. Denk aan de koker met het zetelkruiwerk en de kruirollen, de stalen bovenas met het bovenwiel, koningspil en de bonkelaar. Ook de windvaan en roeden en delen van het bovenhuis waren bruikbaar. Zelfs de roerom is nog aanwezig!, maar niet in gebruik, aangezien de molen (nog) geen maalvaardige functie heeft. Alleen de ondertoren was verdwenen en moest geheel worden vernieuwd.
Op 5 mei 2025 werd de nieuwe ondertoren als vanouds naast De Eolus geplaatst. Op 16 juni is met behulp van een kraan het bovenhuis geplaatst en op 23 juni het gevlucht, waarmee de weidemolen weer draaivaardig is. Tijdens de restauratie kreeg de weidemolen, die tot dan toe naamloos was en werd aangeduid als ‘Weidemolen bij De Eolus’ de naam: ‘Lutje Meuln’. De molen kruit zichzelf in de heersende windrichting met behulp van de windvaan. Bij tijden van weinig wind kunnen er houten borden i.p.v. zeilen voor de wieken worden geplaatst om meer wind te kunnen vangen.
Rob Hoving (2025)