Deze koren- en pelmolen was een achtkante rietgedekte stellingmolen (met lage stelling) op een stenen tussen- en onderstuk en met een rietgedekte kap. De roeden waren oudhollands opgehekt en hadden een vlucht van 70 voet. De molen was in 1830 uitgerust met één paar rogge-, één paar weitstenen en voor het grutten (boekweitmolen) één paar meel- en één paar breekstenen.

De molen is gebouwd vóór 1781. Op kaarten van 1781 en 1837 staat op deze plaats een molen aangegeven. Eigenaars zijn geweest: in 1790 een publieke verkoop door de erven Harm Mennes; in 1805 een publieke publieke verkoop door Douwe Harms (‘een achtkant met twee paar stenen’); in 1815 overdracht door Klaas Eltjes Sypkes en Aike Hindriks aan Enno Jans Onnes (‘achtkante windmolen’, notaris R. de Ritter); Enno Jans Onnes tot 1838; sinds 1838 Wiert Egges Dijkhuizen; erven W. Dijkhuizen onder andere in 1844 en 1848; R.E. Poel onder andere in 1886 en 1890; O. Poel.

Omstreeks 1913 is de molen afgebroken.

Standplaats: in het midden van het dorp, kadaster Nieuw-Beerta sectie D2 nr.44. Coördinaten: 273,64#579,57.